No risk, no fun!

De column van Neelie Kroes zaterdag 23 maart naar aanleiding van haar ontmoeting met negen ambitieuze internet ondernemers als Skype, Spotify, Rovio, spreekt me aan. Rode draad is dat ondernemers creatief moeten zijn, lef moeten tonen en zich niet moeten laten ontmoedigen door drempels. Mislukken is geen probleem maar het niet proberen wel. Mooi statement maar kan iedereen hier iets mee?

Laatst vroeg iemand mij waarom we eigenlijk risico’s moeten nemen. In mijn ogen is dit een rare vraag, want we vragen ons ook niet af of we vooruitgang willen boeken. We willen simpelweg geen stilstand of achteruitgang. Bovendien gaat elke poging tot iets nieuws gepaard met levenslessen. Je vraagt je nadien af: Wat werkte? Wat werkte niet? Hoe kan ik het de volgende keer beter doen? Wat wil ik nooit meer?

Mijn drive is om te leren. Om nieuwe dingen te proberen en er juist niet zeker van te zijn of het slaagt. Want, als het dan wel lukt, is het kicken! Maar, kennelijk is dat niet bij iedereen hetzelfde.

Proud to be fout

Heeft dit te maken met angst voor fouten? Kijk eens terug op je carrière en stel jezelf de vraag: Wanneer heb ik fouten gemaakt? Is je antwoord ‘nooit’ ? In dat geval:

heb je ongelofelijk veel geluk (zoveel geluk heeft volgens mij niemand), of
heeft je brein het zorgvuldig uit je geheugen gewist, of
ben je niet eerlijk tegen jezelf (je ziet fouten maken enkel als iets negatiefs), of
heb je nog nooit een sprong gewaagd en een risico genomen.

Wat mis je als je in de veilige zone blijft?

Als je iets niet probeert, zul je ook niet weten of je het kan. Als je iets wel probeert, zul je ofwel slagen (en je dus veel beter over jezelf voelen) of niet (en er dus van leren). Dus, risico’s nemen is goed voor je zelfvertrouwen. Daarnaast biedt het kansen voor persoonlijke en professionele groei. Als je wilt dat de toekomst er anders uitziet dan vandaag, moet je risico’s nemen. Om promotie, verantwoordelijkheden of een salarisverhoging te krijgen, is het nemen van risico vereist. Leiders nemen risico’s. Sommigen pakken goed uit en sommigen niet. Dat is ok.

Voor de risico-aversen onder ons, twee trucs om te beginnen:

Neem kleine stappen. Daag jezelf uit om een activiteit, waarvan je denkt dat het riskant is, te voltooien. Je kunt succesvol zijn – maar, misschien ben je dat niet. Toch blijf je doorgaan. Analyseer de resultaten van de eerste riskante stap – en neem de tweede – en dan de derde. Neem niet meteen een flinke portie risico’s. Laat het aantal kleine risico’s oplopen. Al snel stijgt je risico comfort en neem je grotere risico’s.

Bied je vrijwillig aan om iets buiten je comfort zone te doen. Je kan je mentaal voorbereiden voor deze activiteit door het doen van een ‘visioning’ oefening of de activiteit te repeteren. Beantwoord de vraag, wat is het ergste dat er kan gebeuren? Het scannen van die scenario’s zal je helpen te beseffen dat zelfs bij falen de aarde niet zal vergaan.