Geplaatst door 2015 is inmiddels in volle gang en dat betekent dat voor gemeenten de decentralisaties nu daily business zijn. Wij zien veel gemeenten die de basis op orde hebben. Daarnaast betekent dat dat zich bij alle gemeenten opstartproblemen voordoen. Telefoonnummers en mailadressen van wijkteams die niet beschikbaar zijn, KCC weet niet waarheen door te verwijzen, ICT dat niet optimaal functioneert.. Dit soort opstartproblemen zijn logisch. Gelukkig hoor ik daarbij dat de burger dit vaak niet eens merkt.
In 2014 hebben wij vele gemeenten geholpen met het succesvol implementeren van onze strategiekaart als stuurinstrument voor het management op de decentralisaties. Deze strategiekaart wordt ook gebruikt als instrument om verwachtingen te managen naar de raad. De afgelopen maanden sta ik steeds vaker voor raden om bij hen de discussie aan te wakkeren over risicoacceptatie en de risicoregelreflex. Zo ook afgelopen week. Met een zeer enthousiaste groep raadsleden, leden van het college en hoger management hebben wij de discussie gevoerd. Wij hebben hen risico`s voorgelegd met de vraag scoor deze nu eens op de mate van impact op het imago van de gemeente en de mate van beïnvloedbaarheid door de gemeente. Deze twee assen gaven een grote impuls aan de discussie over risicoacceptatie.
Opmerkingen B&W
Burgemeester: `De discussie was bijzonder zinvol. Het feit dat je met de raad, met hoger management en leden van college de dialoog voert, in plaats van in losse groepen was zeer waardevol. En smaakt naar meer wat mij betreft.`
Wethouder: `De spanning tussen politieke voorkeuren, maar ook het belang van onze gemeente als geheel was erg mooi om te zien. Politiek overstijgende discussies zijn zeker op dit domein af en toe gewenst.`
Interessante lessen die ik uit deze avond heb getrokken zijn:
- Hoe pak je het als gemeente op als een incident zich voordoet? Maken wij een pas op de plaats door eerst intern hoor- en wederhoor toe te passen, alvorens wij naar buiten treden? En hoe treden wij dan naar buiten?
- Voor individuele raadsleden welke door persoonlijke omstandigheden (partner, kinderen, neef) zeer betrokken zijn bij het onderwerp, dient wellicht apart proces in te richten?
- En accepteert de buitenwereld risico`s? En welke risico`s? Dit zet mij aan het denken over de risicoacceptatie van burgers. Is het wenselijk dat de gemeente 1x per twee jaar een enquête
onder haar burgers verspreid om de risicoacceptatie te meten? Of ligt er een rol voor raadsleden om deze risicoacceptatie te peilen? - Er doen zich nu ook incidenten voor op het veiligheidsdomein en maakt de raad een onderscheid in haar acceptatie van incidenten op het veiligheidsdomein en incidenten op het sociale domein
- En is zoiets als imago schade voor alle gemeenten in Nederland? Als de gemeente Amsterdam slecht in het nieuws komt over een incident met jeugdzorg, raakt dat de gemeente Arnhem dan ook?
Tot slot
Uit de discussies bleek dat het wel degelijk zeer zinvol is om van tevoren afspraken te maken hoe raad, college en organisatie met elkaar om gaan ten tijde van een incident. Een kader met een aantal heldere procesafspraken gaat hier zeker bij helpen.
Robert 't Hart 