Tijdens een management sessie of training start ik vaak met de vraag:
“wat het grootste risico is wat je in je leven hebt genomen?”
Hier komen vaak hele mooie verhalen uit voort. Vooral bij groepen die elkaar nog niet echt kennen zorgen de verhalen voor meer begrip voor elkaar. In de pauze hoor ik ze vaak over het onderwerp doorgaan. Hoe gaaf is dat!
De verhalen zijn te verdelen in vier soorten;
- Huisje, boompje baantje risico’s; huizen kopen & verkopen, wisseling van werkgever, starten als ZZP-er
- Liefde risico’s; huwelijken, kinderen, adoptie, echtscheiding, breken relatie
- Vakantie risico’s; bungeejumpen, parachutespringen, abseilen, diepzee duiken, etc. Tijdens vakanties als je uit je toch al vaak uit je comfort zone bent neigen mensen meer risico’s te nemen.
- Levens bepalende risico’s; bijvoorbeeld na twee kinderen met een hartafwijking toch voor een derde kind kiezen, weg lopen bij je ouders, emigreren naar de andere kant van de wereld, kiezen om een tijd op straat te leven.
Deze keer was een van de deelnemers een vrouw die aangaf dat het grootste risico was zichzelf te zijn. Achterliggende reden was dat zij transgender is. De onderbouwing voor de keuze was haar besef dat de keuze was; of jezelf te zijn of anders te sterven. En ja, ze koos absoluut koos voor het leven.
Maar met die keuze moest ze ook verlies accepteren. Bijv de moeilijkheid geaccepteerd te blijven als iemand met een sterk denkvermogen en dat weer overwinnen. Maar ze had er geen spijt van.
Ik merkte bij de rest van de deelnemers veel begrip en empathie. Voor mij weer bevestiging dat risicomanagement echt over risico’s nemen gaat en de basis is voor wederzijds begrip.
