Geplaatst door Vorige week versoepelde de nieuwe minister Kuipers veel corona maatregelen. Een nieuwe minister. Ernst Kuipers geeft aan “risico van versoepelingen is weloverwogen”.
Dit risk appetite statement (of risicobereidheid) geeft aan dat hier een minister zit die bereid is risico’s te benoemen en meer risico te nemen. Ligt deze bereidheid aan de persoon, de omstandigheden of aan beiden?
Besmettelijk?
Qua omstandigheden is er voortschrijdend inzicht; het een feit dat mensen minder ziek worden van Omikron. In het begin was er zeer veel onzekerheid t.a.v. het effect van deze variant op het aantal ziekenhuisopnames.
Toch namen landen om ons heen als Denemarken, Engeland, Frankrijk ondanks de onzekerheid en explosief stijgende besmettingscijfers, geen extra maatregelen.
Zij bleken gelijk te hebben want per week kwam er (door onderzoeken) meer zekerheid dat Omikron daadwerkelijk een mildere variant was en de ziekenhuis opnamen beperkt.
En natuurlijk wordt een risk appetite, wat achteraf de juiste blijkt te zijn, wel gevolgd. De risk appetite wordt besmettelijk! (Als er een schaap over de dam is….)
Afnemend effect maatregelen
Een andere omstandigheid was dat de naleving van de al bestaande beheersmaatregelen steeds moeizamer ging. De maatschappij zag ook de verschillen met het beleid van andere landen, en als je het braafste jongetje uit de klas bent wil je ook wel eens wat stouts doen na maandenlang alle maatregelen keurig volgen, bijvoorbeeld door toch stiekem wat meer bezoek ontvangen.
Als de huidige beheersmaatregelen niet goed meer werken, moet je wel iets anders doen en ook dit betekent sowieso meer risico nemen.
Meer kennis
Dan een andere mogelijke oorzaak van de risicobereidheid; de persoon Ernst Kuipers zelf. Als ervaren arts en ziekenhuisbestuurder meer verstand van zaken, hij heeft immers zowel in theorie als in de praktijk meer kennis in huis rondom COVID en de ziekenhuizen. Als je ergens verstand van hebt kun je over het algemeen risico’s beter inschatten. Hij onderbouwd met cijfers zijn dilemma’s en keuzes. Ook schetst hij scenario’s en geeft hij aan dat het aantal besmettingen sterk zal opgelopen. Daarmee doet hij aan verwachtingen management en schets hij ook een worst case scenario waarbij hij ook direct waarschuwt voor een eventuele nieuwe lockdown als we ons niet aan de regels houden.
Conclusie
De hogere risk appetite ontstaat door de persoon zelf en de omstandigheden waarin hij verkeert. Door voortschrijdend inzicht, de risk appetite van buurlanden, het imago van braafste jongetje van de klas en iemand met verstand van zaken.
Wel betekent een hoger risk appetite dat we als maatschappij meer risico lopen. Door gezamenlijk alert te zijn kunnen wij zelf dit risico managen.
En nu maar hopen dat we wel ons risicobewustzijn op peil houden ook bij de volgende variant en bijkomende onzekerheden qua potentiële ziekenhuisopnames.
Robert 't Hart 