Geplaatst door Burgerparticipatie (0-de lijn) wordt door veel gemeenten gezien als dé oplossing om besparingen rondom de decentralisaties te realiseren. Wat is er mooier dan de voorbeelden waarbij gemeenten de kosten van leerlingenvervoer efficiënter inrichten met behulp van de ouders. Ook ik ben van mening dat we niet anders kunnen dan de burgers erbij te betrekken om bijvoorbeeld de zorg op lange termijn betaalbaar houden. Toch werd ik getriggert tijdens een bijeenkomst over risicomanagement tussen Duitse en Nederlandse gemeenten. Een aantal Duitse gemeenten deelden hun kennis rondom hun decentralisatie van jeugdzorg. En wat bleek; zij hadden grote problemen met het activeren van de burgers.
Leren van Duitsland
Hieronder een aantal oorzaken waarom de 0-de lijn in Duitsland veel minder aanslaat dan vooraf verwacht:
- Mensen krijgen minder kinderen, hierdoor zijn er minder mensen die voor hun ouderen kunnen zorgen.
- Er zijn meer eenpersoonshuishoudens
- Steeds meer vrouwen werken evenveel als mannen, waardoor meer mensen geen kinderen hebben en het aantal ouderen dat alleen in een privé huishouden woont stijgt. Hierdoor ontbreken familiaire hulpbronnen voor de zorg
- De zorg blijft vaak binnen de familie, vooral als het om dementerende patiënten gaat, waardoor vrienden en buren niet betrokken worden
- Vaak zijn de mensen die (mantel)zorgers zelf al ouder, hierdoor bestaat het risico dat ook zij zorg nodig gaan hebben
- Als dat goedkoper blijkt te zijn, halen sommige mensen liever personeel uit het buitenland, in plaats van zelf te zorgen voor hun familieleden.
- De zorgverzekering heeft als gevolg dat de gemeentes veel minder de rol vervullen als aanbieder van sociale- en zorgdiensten
- Minder mensen zijn bereid tot zorg in de 0-de lijn, omdat de zorgkosten stijgen en de attitude van de mensen veranderd (betaal zo veel aan belastingen. Dan moet die zorg ook maar geregeld zijn. Overigens daalt en vergrijst het aantal vrijwilligers überhaupt in Nederland)
- De zorgverzekering betaalt niet voor alle behoeftes van de mensen die zorg nodig hebben en de mensen die wel doen aan zorg in de 0-de lijn.
Coördinatie
De laatste oorzaak die in het onderzoek genoemd wordt zijn de enorme tekortkomingen in de coördinatie en samenwerking van en met de zorgdiensten, omdat er zo veel financiële bronnen zijn. Dit gaat in Nederland natuurlijk veranderen omdat de financiën in 1 hand komen. De vraag die gesteld moet worden of dit alleen voldoende is om meer coördinatie en samenwerking in het zorglandschap te bewerkstelligen. Belangrijk punt is in ieder geval wel dat het vertrouwen in de gemeentelijke organisaties (de regisseur) dient toe te nemen. De tijd zal het leren of de burgerparticipatie wel in Nederland de gewenste resultaten oplevert. 
Robert 't Hart 