Na het overlijden van Cruijff toch maar het boek “je gaat het pas zien als
je het doorhebt” van Winsemius uit de kast gepakt. Kijken of er nog een risicomanagement lesje van Johan te vinden is. En jawel in het hoofdstuk “Stel je hebt 16 goede spelers, heb je dan ook een goed team
Risk takers
Cruijff zegt daarover het volgende “kijk als het goed is, heb je in een elftal een paar man, meestal voorin, die geniale dingen kunnen doen. Die dingen zijn geniaal, omdat andere ze niet kunnen en er zelfs niet aan denken. Maar ze nemen daarbij onvermijdelijke risico’s. Voor die geniale spelers zijn die geniale dingen ook vaak nieuw. En dus gaat er vaak wat mis.” Maar de spits heeft ook een andere belangrijke taak; hij is de eerste verdediger. Dit vraagt discipline iets waar spitsen toch vaak iets minder van hebben.
Waterdragers; discipline en concentratie
“Maar er is een keerzijde; dat soort risico’s kun je alleen maar lopen, als erachter mensen staan – twee in de as- die nooit falen. Deze waterdragers zijn vaklui. Zij kennen hun vak, weten wat goed en fout is en houden zichzelf en anderen scherp. Hun rol gaat daarom verder dan alleen de wedstrijd”.
Botsing
Vaak komt in mijn colleges/ trainingen de botsing tussen risico-nemende en risico- mijdende personen aan de orde. In organisaties ontwijken deze bloedgroepen elkaar. Na het lezen van Johan denk ik dat ik de term “risicomijdende medewerkers ” vervang door het positiever geformuleerde woord “waterdragers”.
Door de spitsen en waterdragers in je organisatie te benoemen en ze expliciet te laten botsen, kun je in mijn ogen wel eens meer wedstrijden winnen.